در سالهای آغازین تاریخ سینما، دوربین فیلمبرداری، فقط وسیلهای بود که رؤیای بشر، یعنی دیدن تصاویر واقعی بر پرده را محقق ساخته بود. با دوربین میشد هر آنچه را میتوان با چشم دید، ضبط کرد و بعد بر پرده مشاهده کرد، به طوری که انگار این تصاویر بر پرده جان گرفتهاند و همین برای تماشاگر آن زمان کافی بود.
دوربین را در فاصلهای مشخص از سوژه، بدون حرکت یا چرخشی قرار میدادند و هر آنچه از دریچه دوربین قابل رویت بود، بر روی فیلم ضبط میکردند و سپس همانها را بر پرده، مقابل دید تماشاگران، قرار میدادند. اما امروزه دیگر این گونه نیست. با تکنیکها، حرکت دوربینها و تمهیداتی که از طریق عدسی دوربین، فیلتر، انواع نورپردازی و … اعمال میشود، تصاویر و صحنهها دیگر آن چیزی نیستند که در مقابل دریچه دوربین قرار دارد، این تکنیکها دنیای فیلم سازی را دگرگون کردهاند و فیلمبرداری به چنان پیشرفت و ظرافتی دست یافته است که باید به حق آن را هنر عصر تکنولوژی یا به تعبیری هنر تکنولوژیک نامید.
منبع: ویکی پدیا
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.