فیلم سهبعدی یک نوع سینمای پویاست که با خطای دید عمیق بر درک بصری تاثیر میگذارد که شامل تصویر برداری سهبعدی با تصویربرداری دو دوربین به منظور شبیهسازی نوع و جهت دید انسانی با کمک دو لنز چشمی به وجود میآید.
این نوع تصویر برداری با دو دوربین با کمک کامپیوتر نیز ایجاد میشود و با کمک جلوههای ویژه مخصوص سختافزاری یا چشم افزاری خطای دید سطح و عمق یا دور و نزدیکی در تصاویر قابل رویت میشود.
فیلم سهبعدی از سال ۱۸۹۰ تا ۲۰۱۰ میلادی وجود داشته، اما تا حد زیادی به دلیل هزینههای فراوان و زمان تولید طولانی به فراموشی سپرده شده بود، اما بعد از وقفهای کوتاه در ۱۹۰۰ توسط شرکتهای آی مکس و دیزنی تا حدی به این سینما پرداخته شد و در فاصلهٔ سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ موفقیتهای بیشتری کسب کردند و این اتفاق بزرگ ساخت فیلمهای سهبعدی با موفقیتهای بزرگتر را رقم زد. و این موفقیت باری دیگر در دسامبر ۲۰۰۹ با آواتار به اوج خود رسید.
تصاویر برجسته اولین روش نمایش و ارائهٔ بصری بوده که با کمک دوربین و عینکهای برجسته نما در بین عموم مردم رواج پیدا کرد، اما نه به منظور سینمایی بلکه برای استفاده از کتابهای مصور سهبعدی و تک تصاویر تزئینی.
منبع: ویکی پدیا
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.